Opieka pooperacyjna

W najnowszym odcinku AnestezjoPodcastu poruszam temat naszej pooperacyjnej opieki nad pacjentem. Transport pacjenta, monitorowanie, efekt trzeciego gazu w wyprowadzaniu ze znieczulenia, sala opieki poznieczuleniowej, fazy opieki poznieczuleniowej.

Transport pacjenta

Szczegółowe wytyczne transportu pacjenta pochodzą raczej z towarzystw zajmujących się intensywną terapią, niż anestezjologią. Przykładowe wytyczne transportu wg Society of Critical Care Medicine mówią, że im cięższy pacjent, tym lepsze przygotowanie jest konieczne, a co do zasady:

  • zapewniamy ciągłe monitorowanie – minimum EKG, SpO2, BP;
  • zabieramy przyrządy do udrożnienia dróg oddechowych
  • przygotowujemy zestaw leków ratunkowych – rozpuszczamy te, które prawdopodobnie trzeba będzie podać w czasie transportu.

Pozycja pacjenta – w miarę możliwości z uniesioną górną połową ciała → mniejsze atelektazje.

W ramach transportu operowanego planowo pacjenta do sali wybudzeń monitorowanie i zestaw leków można ograniczyć odpowiednio do stanu pacjenta i rozkładu pomieszczeń na bloku operacyjnym. W mojej opinii – im dalsza droga i cięższy pacjent, tym lepiej przygotowani musimy wyjechać z sali operacyjnej.

Oksygenacja „w drodze” po znieczuleniu z N2O

Efekt Finka – efekt trzeciego gazu; hipoksja z dyfuzji to odwrotność efektu Finka, gdy N2O dostaje się szybko z krwi do pęcherzyka, efektywnie zmniejszając stężenie tlenu.

Zapobieganie przez spokojne wybudzanie przez dłuższy okres czasu, bądź transport z suplementacją tlenu.

Przekazanie pacjenta

W badaniach wykazano, że ryzyko komplikacji zwiększa się z liczbą przekazań pacjenta między członkami personelu. Może być to związane z nieprzekazywaniem ważnych klinicznie informacji o stanie pacjenta w rozmowach między pracownikami.

Poleca się strukturyzowane narzędzia do przekazywania pacjenta. W moim szpitalu korzystano z narzędzia SBAR – po polsku byłoby to STOR. Przekazanie pacjenta składa się w nim z czterech części – Sytuacja, Tło (Background), Ocena (Assessment), Rekomendacje.

Sala nadzoru poznieczuleniowego (PACU)

Fazy PACU

Faza 1 – głównie powrót „do siebie” ze znieczulenia i powrót wartości parametrów w okolice normy sprzed operacji

  • initial assessment – tlen, leki przeciwbólowe, leki przeciwwymiotne, leczenie hipo-/hipertermii, opatrunki jak zlecono przez chirurgię, dokumentacja stanu mentalnego i stopnia powrotu funkcji neurologicznej po PP/ZZO
  • standardowe wartości docelowe HR i BP +/- 20%, RR/SpO2 w okolicach wartości wyjściowych, ocena standardowo co 5 min przez pierwsze 15 min, pózniej co 15 minut do konca fazy 1.
  • rozpoznanie komplikacji (w nawiasie częstość)
    • PONV (ok. 10%, bez profilaktyki do 30%)
    • górne drogi oddechowe (ok. 7%)
    • układ krążenia (hipotensja 2,7%; dysrytmie 1,4%; hipertensja 1,1%, ischemia 0,6%) → zobacz podcast
    • uszkodzenia nerwów związane np. z ułożeniem na stole operacyjnym

Faza 2 – przygotowanie do wypisu, edukacji w kwestii zaleceń pooperacyjnych I przepisanych leków

Fast track to zwykle pominięcie fazy 1 → zwiększona wydajność, ale musi być staranna selekcja pacjentów i odpowiednie protokoły!

Kryteria wypisu

Skala Aldreta – 5 kryteriów 0-2, potrzebne 9. W wersji zmodyfikowanej uwzględnia saturację. Kategorie: aktywność, oddech, krążenie, przytomność, saturacja.

Skala PDSS (Postanesthetic Discharge Score System) – 5 kryteriów 0-2 pkt, potrzebne minimum 9 punktów do wypisu. BP + tętno, aktywność, PONV, ból, krwawienie chirurgiczne (ZAŁĄCZ)

Skala Aldreta

Tabela za Wikipedia:

KryteriumPkt.Badanie
Poruszanie kończynami2
1
0
wszystkimi
porusza dwiema
nie porusza
Oddech2
1
0
głęboki, wydolny kaszel
duszność, oddech płytki
bezdech
Krążenie2
1
0
RR ± 20 mm Hg od wartości wyjściowej
RR ± 20-50 mm Hg od wartości wyjściowej
RR < ± 50 mm Hg od wartości wyjściowej
Stan przytomności2
1
0
przytomny
budzi się na polecenie
bez reakcji
Kolor skóry2
1
0
normalny
blady, plamy, zażółcenie
sinica

Jeżeli chory dwukrotnie, w odstępie nie dłuższym niż 30 minut został oceniony na co najmniej 9 punktów, nadaje się do wypisania z sali budzeń i przeniesienia na salę na oddziale zabiegowym. W tym czasie kończy się pooperacyjna opieka anestezjologiczna nad pacjentem.

W drugiej części omówimy: komplikacje neuropsychiatryczne, związane z ułożeniem na stole operacyjnym oraz cały szeroki temat pooperacyjnych nudności i wymiotów!

Staszek

Lekarz w trakcie specjalizacji. Pomysłodawca i naczelny AnestezjoPodcastu i strony Laryngoskop.eu. Entuzjasta nowoczesnych technologii w edukacji.

Może Ci się również spodoba

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *